Impossible?

Hey iedereen! Hier ben ik weer met een nieuwe update!

Deze week begon een beetje in mineur voor mij. Na twee weken helemaal alleen op mijn kamer te hebben gezeten kreeg ik plots toch nog een kamergenootje erbij en om eerlijk te zijn, dat ging allemaal niet zo simpel. Ze is amper 17 jaar en ziet mij zo’n beetje als een grote zus. Ze is natuurlijk wel supervriendelijk en een echt typisch Aziatisch meisje (denk schattige spulletjes voor in het haar,  leuke kleertjes, extensions en kleurlenzen =D ). Maar ja, de gewoontes zijn natuurlijk wel helemaal anders dan die van mij. Bv: ’s morgens eet ze heerlijk stinkende visnoedels, iets wat er bij mij gewoon niet in geraakt, zelfs niet als avondeten, de kamer moet steeds lekker fris zijn en ze staat elke dag een uur in de badkamer want ze wast haar kleren dagelijks (terwijl ik alles ineens op zondag doe) met het gevolg dat er hier steeds kleren aan de plafond hangen om te drogen. Na zo twee weken pure privacy was dit allemaal wat veel voor mij!

Ondertussen zit mijn eerste lesweek erop, maar ook dit is natuurlijk niet zonder verrassingen verlopen. Volgende week hebben we van woensdag tot en met vrijdag verlof, maar in China betekent verlof niet hetzelfde als bij ons. Onze lessen die we normaal woensdag, donderdag en vrijdag zouden hebben worden gewoon verzet naar het weekend! Ik heb dus morgen (zondag) les en ook volgend week zit het weekend volgeboekt met lessen! Dat kan alleen in China denk ik!
Wat de lessen zelf betreft is het niveau voor mij eerder aan de gemakkelijke kant. Vooral de luisterles en grammatica les zijn veel te simpel. Mijn doel is echter niet om die lessen supergoed te doen, maar om mee te doen aan het HSK examen in April en daar dus hopelijk ook een behoorlijk niveau op te halen. Dat examen is superbelangrijk in China en veel van onze lessen zijn daarop gebaseerd. (De HSK examens zijn te vergelijken met de TOEFL tests voor engels).

Ook hebben Liesbeth en ik een nieuw chinees vriendinnetje gemaakt, haar naam is Lilly. We waren aan het winkelen in de SANFU (een zalige winkel waar je echt alles kan vinden) toen plots een klein chineesje ons aansprak met: ‘Hello, do you want to be my friend?’ (Probeer het je eens in te beelden dat je in België wordt aangesproken met: ‘Hey, wil jij mijn vriendje zijn? Ook dit kan alleen maar in China).
We begonnen wat te praten en blijkbaar werkte ze niet ver van SANFU in een soort winkel waar zij over de make-up handelt ofzoiets… Erg duidelijk was het niet, maar we mochten haar in ieder geval bellen als we in de buurt waren en dan zou ze ons eens een make-over geven! Ik heb er alvast zin in! =D

Diezelfde avond zijn we ook nog naar een Mexicaanse bar geweest, omdat die dag blijkbaar een soort feestdag was voor hen. Het was er echt supergezellig! Heel veel expats, live muziek, leuke sfeer!

Sinds donderdag is ook al mijn administratie in orde! Vanaf nu heb ik mijn verblijfsvergunning en mag ik in China blijven tot eind Juli!
Joepie!!!!!

Oh, ik heb ook voor het eerst achterop gezeten op zo één van die scooters die je hier ‘en masse’ vindt! T’was eng in’t begin, gezien het chaotische verkeer (waar ik nog steeds een apart blogje over ging schrijven, het komt eraan, ik beloof het!) en ik hier toch al wel drie à vier accidentjes gezien heb, maar eens ik erop zat vond ik het zalig om zo door het verkeer te racen! De truk is naar’t schijnt om geen schrik te hebben en niet te twijfelen in een rare situatie! (agressief rijden is de boodschap) =D

Zo kom ik bij vrijdagavond! De feestavond hier in China en echt waar, het chinese uitgaansleven is echt crazy! Eerst was ik uitgenodigd bij Pema en Liesbeth voor hun kleine ‘house-warming’. Vermits zij nog niet iedereen kende op hun gang besloten zij een mini-feestje te houden voor hun kotgenootjes en het was een waar succes! Er zitten echt ontzettend veel Koreanen bij hen op de campus en die zijn best wel grappig! Ondertussen kan ik ze zelfs al van de chinezen onderscheiden 😉 Na het feestje bij Pema en Lizzy gingen we verder naar ‘1912’, meer bepaald naar de EISUN BAR. Buitenlanders krijgen hier trouwens allemaal VIP kaarten voor specifieke bars, waarmee we dan korting krijgen op drankjes en vaak zelfs gewoon gratis drank krijgen…echt zotjes allemaal! In Eisun heb ik ook nog twee Rwandezen ontmoet en toen ik hen vertelde dat ik in Congo geboren ben was het antwoord: ‘Alooors, t’es Africaine, bienvenue ma soeur!!’ Echt geweldig die internationale sfeer die hier hangt!

Kortom, ik begin mij hier meer en meer op mijn gemak te voelen. Ik begin de buurt wat te kennen en voel me bijna zoals een echte local! Ik ontdek hier elke dag weer nieuwe dingen en begin me te realiseren dat niets onmogelijk is in China. Je moet hier over niets meer verbaasd zijn, want alles kan!

Nog wat dingetjes die ik zo heb opgemerkt:

–          Roken op restaurant is totaal geen probleem

–          Eens goed rochelen op restaurant is ook niet erg

–          Als je gaat eten is het totaal niet erg om alles vuil te maken, de vloer ligt vol tissues en soms ook wat restjes eten (denk kippenbeentjes enz ;-D)

–          Met vijf op de scooter is ook geen probleem

–          Rode lichten zijn er enkel voor de show

–          Veel mensen verkopen spulletjes op de fiets. Achter hun fiets hangt er een grote kar waarop ze dan hun koopwaar uitstallen. Tot nu toe al gespot: een fietser die vissen verkoopt (ik ga echt eens proberen er een foto van te trekken want ik vind dit ongelooflijk), schoenen, kammen en kuisgerief!

Zo dat is weer een hele hoop leeswerk voor jullie! Hopelijk genieten jullie ervan!

Tot blogs!

6 thoughts on “Impossible?

  1. je moet naar Mazzo gaan in 1912, das keileuk :p
    ik wil ook terug naar Nanjiiiiiiiiiiiiiiiiiiing! In februari kom ik naar Nanjing voor 2 weken, misschien kunnen we dan eens afspreken en de heerlijke shengjianbao (ide ik écht wel mis) van Nanjing gaan eten!

    Like

  2. zo te zien komt alles wel op zijn pootjes. Geniet maar van alle kansen die je krijgt! Achter op die scooter: dat had ik precies beter ni gelezen!!!!
    (bange mama!!!) k ben benieuwd wat we allemaal gaan eten in november….?X

    Like

  3. Magali, je bent een echt schrijftalent. Ik lees het echt heel graag, ik kan me ook wel het een en ander voorstellen. Misschien ken je aan je kotgenote vragen of ze jou was ook ineens meedoet!!
    groetjes en blijven schrijven hé

    Like

  4. ziet ge wel dat wij dat allemaal lezen!
    maar ik zie niks over het verhaal van annelies.. en die mid-autumm festival…?
    of staat dat nog in een vorige…
    X

    Like

  5. kan op flickr geen commentaar geven, moet me dan lid maken en heb k geen zin in, al genoeg mails te lezen en ge volgen..
    die foto’s van het mausoleum zijn tof, doet me denken aan de tijd dat wij daar waren, misschien wil papa dat nog wel s overdoen.. is het ver van jouw kot? volgens het plan niet he…met de metro?
    misschien buiten die shoppingcenters (voor jou en mij) ook s kijken naar iets wat papa leuk vindt voor die 2 dagen? x

    Like

Leave a reply to mama Cancel reply